Historia rasy
Choć seter irlandzki od razu kojarzy nam się z Irlandią, w rzeczywistości pochodzi z Francji, Hiszpanii i Macedonii. Pochodzenie tego psa nie jest do końca jasne, ale pierwsze wzmianki o nim pochodzą z początku XIXw., za to w 1882r. w Dublinie powstał Klub Setera Irlandzkiego. Na samym początku nieszczególnie zwracano uwagę na jego kolor, najważniejsze były jego myśliwskie zdolności. Seter irlandzki towarzyszył głównie w polowaniach na ptactwo.
W Polsce seter irlandzki pojawił się na przełomie XIX i XXw., niestety w czasie II Wojny Światowej wiele z nich ucierpiało. Odbudową rasy zajął się płk Stanisław Nowicki w latach 70. Wtedy również psy te zaczęły być w naszym kraju popularne.
Pies pełen niekończącej się energii
Choć w przeszłości psy te ceniono głównie ze względu na myśliwskie umiejętności, dzisiaj coraz częściej seter irlandzki funkcjonuje jako pies rodzinny. Jego łagodna natura wobec ludzi i innych zwierząt oraz nieustanna gotowość do zabawy zachęca do wyboru tej rasy przez rodziny z dziećmi, właścicieli innych zwierząt oraz sportowców. Musimy być jednak świadomi, jak ważne są to cechy przy tresurze i wychowywaniu setera. Każdy, kto się na niego zdecyduje powinien pamiętać, że nie jest to rasa dla każdego.
Seter irlandzki dorasta psychicznie dość późno, co jest zarówno zaletą, jak i wadą. Wspaniale patrzy się na starszego już psa cały czas chętnego do zabaw, jednak może być to również obciążeniem. Seter powinien mieć zapewnioną dużą ilość ruchu i stymulacji umysłowej. W innym przypadku może dokonywać w domu zniszczeń z nudy i braku celu. Może być nadpobudliwy i nieposłuszny. Jeśli jednak uda nam się zapewnić psu chociaż 2 godziny treningów i zabaw, w domu okazać się może kanapowym leniuchem.
Należy również pamiętać, że seter irlandzki to przede wszystkim pies myśliwy – jeśli złapie trop może ruszyć zanim, będąc głuchym na wszelkie komendy. To, w połączeniu z ogromnym entuzjazmem sprawia, że psy skore są do ucieczek. Pamiętajmy więc, by zaopatrzyć je w chip i adresówkę. Jeśli jednak wróci do nas sam, możliwe, że nie wróci z niczym a z upolowanym małym zwierzęciem.
Wymagające piękno
Piękny seter irlandzki urzeka niejednego. Panicz o mahoniowej lub biało-czerwonej jedwabistej sierści, smukłej posturze i pięknym chodzie budzi zachwyt, ale i przypomina o pielęgnacji. Decydując się na tego psa musimy pamiętać o kilku pielęgnacyjnych faktach.
Frędzle tworzące się z włosa setera mają tendencję do filcowania się. Należy więc pamiętać o regularnym szczotkowaniu. Przynajmniej 1-2 razy w tygodniu. A przy spacerach po łonie natury z pewnością również nie zapomnimy o kąpielach… Bo seter ich nie przepuści. Jeśli tylko znajdzie się w pobliżu zbiornika wodnego nie przepuści okazji. A my później nie będziemy mogli odpuścić mu domowej kąpieli. Oczywiście ich częstotliwość zależy od trybu życia psa.
Piękna sylwetka setera może jednak narażać go na pewne choroby. Wąska klatka piersiowa sprzyja skrętowi żołądka, oklapnięte uszy infekcjom, a pięknej długiej sierści niestety często towarzyszy nadmierny łojotok skóry, a więc i łupież. Na jakie jeszcze choroby narażona jest ta rasa?
Choroby genetyczne
Choć z reguły setery cieszą się dobrym zdrowiem to warto mieć na uwadze ich zdrowie już od ich maleńkości. Szczeniaki tej rasy mają niestety tendencję do dysplazji stawów biodrowych. Dlatego pamiętajmy, by nie przeciążać malucha zbyt mocno, dopóki nie zakończy wzrostu. Poza tym seter może być narażony genetycznie na kilka innych chorób, m.in.:
- zanik siatkówki,
- choroby nowotworowe (czerniak, guzy gruczołów łojowych),
- enteropatia glutenowa,
- owrzodzenie rogówki,
- niedoczynność tarczycy,
- hiperkeratoza opuszek palcowych,
- alergie pokarmowe.
Pamiętajmy więc by zawsze uważnie obserwować naszego przyjaciela, a wszelkie wątpliwości co do jego zdrowia wyjaśniać u lekarza weterynarii.
Czy seter irlandzki jest dla mnie?
Mówi się, że setery irlandzkie nie mają wad. Cóż, jeśli tylko uda się dobrze dopasować charakter psa i opiekuna, a do tego dodać zaangażowanie w tresurę… Cóż, nawet psy bez wad nie są dla każdego. A więc dla kogo?
Z pewnością nie dla osób, które na psa decydują się po raz pierwszy. Z pewnością jednak dla tych, którzy lubią poświęcać swoim psom dużo uwagi. Jeśli więc jesteś osobą aktywną fizycznie, zapewne ucieszy cię, że psy te świetnie sprawdzają się w agility, caincross, dogtrekkingu czy jako towarzysze jazdy na rowerze. Seter irlandzki będzie również dobrym wyborem dla większych rodzin lub osób z innymi zwierzętami. Wówczas jest większe prawdopodobieństwo, że pies dostanie tyle uwagi i ruchu, ile potrzebuje, a przy tym nie będzie sprawiać problemów we wzajemnych relacjach.
Seter irlandzki to pies dla tych, którzy gotowi są poświęcić mu dużą część swojego życia.
Zobacz także:
